Lets talk about March

Iedere maand vertel ik over mijn maand. Een reflectie voor mezelf als persoon en als coach. Wat is er gebeurd? Waar heb ik van geleerd? Wat wil ik doen? Vragen om terug te kijken naar dingen die goed en minder goed zijn gegaan, op die manier kan ik blijven leren.

Wow! De maand maart was me er eentje. En dan met name de laatste twee weken. Een fantastische reis in de woestijn…

Project Powervrouw was niet het enige waar ik op aan ging. De Woestijnreis was toch wel dé reis waaraan ik deel moest nemen. Alles in mij zei dat ik het moest doen. En waarom?! Dat is een vraag wat mijn brein wil weten. Het brein dat overal een verklaring voor nodig heeft terwijl de rest van het systeem dat niet nodig heeft. Het moet en zal gewoon gebeuren. En zo geschiede…De Woestijnreis die ik de afgelopen weken heb mogen meemaken. De beste en mooiste reis voor mij als vrouw maar vooral voor mijn ziel!

Ik had nooit van tevoren kunnen bedenken dat een woestijnreis zo ontzettend veel zou doen met mij. Nieuwe vrouwen leren kennen, de rust en de stilte, mezelf kunnen en mogen zijn, genieten van de meest simpele dingen, verzorgd worden door 5 geweldige lieve mannen en ontzettend veel huilen maar ook plezier maken en ontzettend veel lachen totdat ik niet meer kon.

De Woestijnreis…

Ik ben graag stil en houd ook van stilte. De stilte in de woestijn is niet te vergelijken met de stilte die ik thuis ervaar. Het is écht stil. Ik hoorde op sommige plekken helemaal niets. Geen wind, geen dierengeluiden, geen één geluidje! Wat gebeurt er als ik stil ben?! Dan gaat het hele systeem aan. Gedachten en gevoelens die gaan spreken. Pijntjes die het lichaam ineens voelt. Ik en niemand anders kan zich meer afleiden. (behalve dan als je praat met elkaar). In de stilte hoor en voel je alles. Alleen maar met mezelf bezig zijn en met niets of niemand anders.

Iedere ochtend de dag starten met een ceremonie. Gronden, bewegen en visualiseren. Visualiseren over het archetype van onze menstruatiecyclus. Iedere dag dus een ander thema om aan te werken. Wat doet deze vrouw met jou die dag?! De eerste dag was fase twee, met ‘De Maagd’, de tweede dag fase drie, met ‘De Moeder’, de derde dag fase vier, met ‘De Krijgster’, en de vierde dag, fase één met ‘De Oude Wijze Vrouw’. Iedere fase en dus iedere archetype had haar eigen thema om aan te werken. Wat gebeurt er die dag en wat komt er naar boven. Welke emoties en gevoelens komen los. De een wandelt er zo doorheen, en weer een ander wordt heel emotioneel en verdrietig, weer een ander erg boos. Persoonlijk had ik bij de één nergens last van, de ander werd ik wat bozer en gefrustreerder en bij weer een ander werd ik zo ontzettend verdrietig dat ik de hele dag heb gehuild. Gehuild uit mijn tenen. Verdriet wat van zover kwam. Op al deze dagen werd dan ook geadviseerd om zoveel mogelijk te gaan schrijven. Wat gebeurde er met je en wat komt er naar boven. Fijn om te doen en zeker ook om later nog een terug te lezen.

Vijf nachten slapen op het zand in een slaapzak en geen douche. Ik voelde mij niet eens vies. Het was heerlijk in de buitenlucht te slapen en te leven volgens de biologische klok. Slapen als het donker is en wakker worden zodra het licht werd. Je laten dragen door de kameel en laten leiden door de man die de kamelen vast heeft. Meebewegen met het ritme van de kameel. Gewoon zitten en voor je uit kijken. Zien wat de omgeving te bieden heeft. Hoe ontzetten mooi, weids, rotsachtig en helder het is. Stil zijn in mezelf, soms praten, zingen en lachen. Wat ik nodig had dat gebeurde.

Man oh man…

Een groepje mannen die niet alleen ons vrouwen met de kameel voortbeweegt maar ook voor ons zorgt. We werden als prinsessen behandeld. De kamelen werden op en afgezadeld, er werd een mooie plek gecreëerd om te zitten en te eten, er werden drie maaltijden voor ons vers bereid, er werd gelachen en gezongen. De mannen hadden de tijd van hun leven en wij als vrouwen des temeer. Wij als westerse vrouwen die alles wel alleen kunnen en het graag zelf willen doen. Dat is hier niet aan de orde. De man wil graag zorgen voor de vrouw en heeft dit ook nodig! Vrouw mag vrouw zijn en ontvangen. Dat zijn we in de loop der jaren vergeten en des te mooier om dit soort dingen weer terug te brengen. Zeker voor de relaties onder ons die niet goed gaan. Een man wil graag dingen doen voor zijn vrouw, dus zeg als vrouw JA tegen je man. Ik ga mij hier dus zeker verder in verdiepen als vrouw maar ook zeker als coach!!!

Let it goooo

De Woestijnreis heeft zo ontzettend veel los gemaakt waardoor ik letterlijk dingen heb achtergelaten. Ook zijn er dingen waarvan ik dacht dat ik die wel verwerkt zou hebben maar toch nog even naar bovenkwamen. Daarnaast is iedere vrouw in de groep een spiegel. Ik herken mij in alle vrouwen. De een was voor mij leuker dan de ander. In een groep heb je altijd een aantal waar het écht mee klikt er waarmee ik nieuwe vriendschappen zou kunnen bouwen, terwijl er ook vrouwen zijn die ik aardig vind maar daar blijft het dan ook bij. Het bijzondere is wel dat het een groep vrouwen was waarbij de dynamiek ontzettend klopte. De sfeer was altijd relaxed en fijn. Er mocht en kon van alles. Van boosheis tot verdriet, en van plezier maken tot keihard lachen. Vooral om het luchtig te maken en er niet te veel in te blijven hangen is na een flinke huilbui, humor de beste remedie.

Ik kan als ik wil een heel boek over deze fantastisch reis schrijven maar dat ga ik niet doen. Wat heeft deze woestijnreis mij nu gebracht en waarom zou ik dit iedere vrouw aanraden?!…

Genieten van de stilte, écht jezelf mogen zijn, uit je comfortzone in een groep vrouwen (ik houd normaal niet van groepsreizen), alle emoties voelen, dingen verwerken en loslaten, nieuwe vriendschappen bouwen, écht laten verzorgen door de man, leren om hulp vragen, je thuis voelen bij onbekenden mensen en omgeving, teruggaan naar de basis, leven zonder scherm, creatief leven en last but not least heimwee hebben naar iets wat zo belangrijk en fijn was. Dankjewel voor de magische en fantastische reis!